witamina D dla dzieci
Witamina D jest niezwykle ważna dla prawidłowego rozwoju niemowląt

Większość młodych rodziców nie zdaje sobie sprawy dlaczego witamina D dla dzieci jest tak ważna. Na jej niedobór narażone są przede wszystkim niemowlęta, które mieszkają w mało słonecznej strefie klimatycznej, żywione jedynie pokarmami wegetariańskimi oraz nie przyjmujące najważniejszych suplementów diety. W niniejszym artykule wskazujemy na najważniejsze właściwości i zalecane dawki witaminy D.

Witamina D dla dzieci jest niezbędna głównie dla prawidłowego rozwoju zdrowych kości i do kontrolowania ilości wapnia we krwi. Jest to ważne na każdym etapie życia, jednak szczególnie dla szybko rosnących niemowląt i nastolatków oraz kobiet w ciąży i karmiących piersią. Sprawdźmy zatem na czym polega jej działanie, jakie ma właściwości i w jaki sposób zadbać o jej właściwą podaż.

Jakie są naturalne źródła witaminy D?

Większość ludzi pozyskuje niewielką ilość witaminy D ze swojej codziennej diety. Tylko kilka naturalnych pokarmów, takich jak tłuste ryby i jaja zawiera nieco większe ilości tego ważnego dla zdrowia związku.

Niektóre przetworzone pokarmy są wzbogacane niewielkimi ilościami witaminy D, np. niektóre jogurty i płatki śniadaniowe. Praktycznie każde mleko modyfikowane jest wzmocnione, w odróżnieniu od normalnego mleka spożywczego. Witamina D dla dzieci czysto dodawana jest do rożnego rodzaju pokarmów, takich jak słoiczki obiadowe, przeciery czy kaszki.

Mleko matki również niewiele witaminy D. Jednak dla większości to słońce jest głównym czynnikiem, umożliwiającym pozyskanie właściwych ilości tej witaminy. Witaminę D można bowiem wytworzyć w naszej skórze poprzez wystawienie jej na działanie promieni słonecznych. Dlatego często w okresie od listopada do marca zaleca się zwiększenie jej podaży poprzez dietę i jej suplementy.

Standardowa dawka suplementu witaminy D dla zdrowych niemowląt, dzieci i nastolatków

Dzienna dawka 400 jednostek witaminy D jest bezpieczna dla wszystkich grup wiekowych i jest zgodna z zaleceniami większości środowisk medycznych.

Kobiety w ciąży i karmiące piersią powinny przyjmować 400 jednostek dziennie. Jeśli matka karmiąca piersią nie przyjmowała tych suplementów lub sama cierpi na jej niedobór, jej dziecko powinno rozpocząć suplementację witaminy D wkrótce po urodzeniu. Zdrowe dziecko urodzone przez matkę, która przyjmuje odpowiednie suplementy, może poczekać do miesiąca, zanim zacznie się ją suplementować. Zalecana dawka dla niemowląt wynosi zazwyczaj 300 – 400 jednostek dziennie.

Uwaga: dawka 10 mikrogramów witaminy D wynosi 400 jednostek.

  • noworodek do jednego miesiąca: 300 – 400 jednostek dziennie,
  • 1 miesiąc – 18 lat: 400 – 1000 jednostek dziennie.

Różne formy witaminy D

Istnieją dwa rodzaje witaminy D: ergokalcyferol (witamina D2) i kolekalcyferol (witamina D3).

Przyjmuje się generalnie, że w codziennym leczeniu zarówno D2, jak i D3 są jednakowo skuteczne. Witamina D2 jest produktem roślinnym, a witamina D3 jest uzyskiwana z ryb lub ssaków. Niemniej jednak, wiele źródeł witaminy D3 jest akceptowalnych przez wegetarian i osób przestrzegających diety halal lub koszernej, ponieważ głównym źródłem handlowym jest lanolina. Lanolina jest olejem z owczej wełny i większość autorytetów religijnych nie klasyfikuje jej jako produktu mięsnego.

Bez względu na to, czy jest przyjmowana doustnie, czy wytwarzana w skórze pod wpływem działania światła ultrafioletowego, witamina D jest przekształcana w wątrobie w witaminę D (25 OH). Jest on następnie przekształcana w nerkach i innych organach ciała w kalcytriol, który jest formą o działaniu metabolicznym.

Preparatów „aktywowanej witaminy D”, takich jak kalcytriol lub alfacalcidol, NIE WOLNO STOSOWAĆ w leczeniu prostego niedoboru witaminy D. Powinny być stosowane wyłącznie przez specjalistów w leczeniu złożonych przypadków. Są nieskuteczne w leczeniu prostego niedoboru witaminy D i mogą powodować poważne działania niepożądane, szczególnie hiperkalcemię. Tylko prosta witamina D jest bezpieczna i stanowi lekarstwo na niedobór D.

Medyczna ocena zapotrzebowania dziecka na witaminę D

Dawka 400 jednostek dziennie jest odpowiednia dla większości dzieci. Jej suplementacja nie wymaga badania lekarskiego ani badania krwi. Wszystkie dzieci wymagają witaminy D od słońca, diety lub suplementów. Jeśli dziecko narażone jest na czynniki ryzyka niedoboru lub objawy sugerujące krzywicę lub inne rzadkie zespoły niedoboru, wymagana jest ocena lekarska.

Witamina D dla dzieci jest niezbędna ze względu na potrzebę utrzymania zdrowia kości. Dla większości ludzi światło słoneczne jest najważniejszym źródłem tego związku. Czas wymagany do uzyskania wystarczającej jej ilości różni się w zależności od wielu czynników środowiskowych, fizycznych i osobistych, ale zazwyczaj jest krótszy, niż czas potrzebny na zaczerwienienie i oparzenie skóry. Bezpieczne korzystanie ze słońca, przy jednoczesnym zachowaniu ostrożności, aby się nie poparzyć, może zapewnić korzyści płynące z witaminy D bez nadmiernego zwiększania ryzyka raka skóry. Suplementy diety z witaminą D i określone pokarmy mogą pomóc w utrzymaniu wystarczającego jej poziomu, szczególnie u osób zagrożonych niedoborem.

Witamina D dla dzieci a badania krwi

Poziomy witaminy D we krwi nie muszą być mierzone rutynowo. Zalecana dawka, czyli 400 jednostek dziennie, jest bezpieczna i powinna być podawana wszystkim dzieciom. Jedynymi dziećmi wymagającymi badania poziomów we krwi są dzieci z rzadkimi zaburzeniami, takimi jak krzywica lub niewyjaśnione objawy, w tym drgawki i kardiomiopatia u niemowląt oraz słaby wzrost oraz osłabienie mięśni w każdym wieku.

Jeśli wymagane jest badanie krwi, należy zmierzyć 25-hydroksywitaminę D. Jest to jedyny wiarygodny marker zapasów tego związku w organizmie. Badanie krwi wymaga pobrania około 2 ml surowicy. Podstawowa biochemia kości jest często normalna, pomimo znacznego niedoboru witaminy D. Wysoko alkaliczna fosfataza implikuje krzywicę.

Poziom we krwi 25-hydroksywitaminy D poniżej 25 nmol / l jest okreslany niedoborem. Poziom we krwi powyżej 50 nmol / L jest ogólnie uważany za wystarczający, chociaż niektóre laboratoria podają zakresy odniesienia do 75 lub 80. W praktyce objawy niedoboru witaminy D u osób z poziomem we krwi powyżej 50 nmoli / L są rzadkie, więc 50 nmoli / L staje się powszechnie akceptowany.

U nielicznych dzieci, wymagających badania krwi pomocne może być oznaczenie hormonu przytarczyc (PTH) na tej samej próbce krwi. PTH powstaje w gruczołach przytarczycy, gdy receptory wykrywające wapń notują niski jego poziom we krwi. Dlatego poziomy PTH są pomocną miarą obecności wapnia i witaminy D w organizmie. Wysoki poziom PTH u dzieci jest zwykle spowodowany niedoborem witaminy D lub brakiem wapnia w diecie. Inne możliwe przyczyny to m.in. guzy przytarczyc lub niewydolność nerek, które są jednak dość rzadkie.

Wapń dla prawidłowego rozwoju

Chociaż słońce jest zwykle najważniejszym źródłem witaminy D, to wapń powinien być pozyskiwany z diety. Szczególnie ważne jest zapobieganie niedoborowi witaminy D u dzieci z ograniczonym spożyciem wapnia. Dzieci z alergią lub słabą dietą, a zwłaszcza młode osoby z autyzmem, są narażone na krzywicę z powodu niedoboru wapnia i/lub witaminy D.

Leczenie niedoboru witaminy D z objawami

Dzieciom z krzywicą, hipokalcemią lub innymi znaczącymi objawami spowodowanymi niedoborem witaminy D, a także dzieciom z poziomem we krwi poniżej 25 nmol / l należy przepisać dawki lecznicze tego związku. Dawka lecznicza witaminy D zazwyczaj wynosi:

  • Do 1 roku – 1000 jednostek – 3000 jednostek dziennie przez 4 – 8 tygodni,
  • 1 rok – 12 lat -3000 jednostek – 6000 jednostek dziennie przez 4 – 8 tygodni,
  • 12 – 18 lat – 6000 jednostek – 10 000 jednostek dziennie przez 4 – 8 tygodni.

Ten sam efekt można uzyskać, mnożąc dawkę przez 7 i podając ją co tydzień. U starszych dzieci, szczególnie jeśli problemem jest przestrzeganie zaleceń, można zastosować pojedynczą dawkę (pomnożyć dawkę dzienną przez 30). Konieczne jest sprawdzenie, czy dziecko ma wystarczającą ilość wapnia w diecie oraz czy podtrzymująca dawka witaminy D jest zgodna z dawką leczniczą (patrz standardowa dawka suplementu witaminy D powyżej).

Dalsze działania

Niektórzy zalecają przegląd kliniczny miesiąc po rozpoczęciu leczenia, prosząc o obejrzenie wszystkich butelek z witaminami i lekami. Badanie krwi można powtórzyć, jeśli nie jest jasne, czy przez organizm została pobrana wystarczająca ilość witaminy.

Do leczenia dostępne są tabletki z wapniem i witaminą D, ale jeśli pacjent nie ma wystarczającego spożycia wapnia, często lepiej i taniej jest przepisać czysty produkt z witaminą D.

Po leczeniu dzieci z niedoborem lub niewystarczające powinny kontynuować długoterminowo przyjmowanie suplementów przynajmniej do zakończenia wzrostu, chyba że zmieni się styl życia, aby zapewnić niezawodne spożycie z diety i ekspozycji na słońce.

Leczenie u krewnych

Jeśli u pacjenta zdiagnozowano niedobór witaminy D, rodzina powinna zostać poddana badaniu przesiewowemu lub leczeniu profilaktycznemu. Jako minimum należy przeprowadzać badania przesiewowe, biorąc pod uwagę historię i udzielając porad zapobiegawczych. Badanie innych członków rodziny poprzez badanie krwi rzadko jest wskazane.

Przedawkowanie witaminy D

Negatywne skutki przedawkowania witaminy D są rzadkie, ale należy zachować ostrożność podczas stosowania preparatów multiwitaminowych, ponieważ toksyczność witaminy A stanowić może powazny problem. Preparaty multiwitaminowe często zawierają zaskakująco niską dawkę witaminy D.

Toksyczność witaminy D występuje niezwykle rzadko poniżej stężeń w surowicy wynoszących 375 nmoli / l. Masowe przedawkowanie powoduje hiperkalcemię, ale nie ma zgodności co do stężenia progowego lub ilości witaminy D, która powoduje toksyczność. Wydaje się, że u dorosłych przedłużone dzienne spożycie witaminy D do 10 000 IU lub stężenie w surowicy 25 (OH) D do 240 nmol / L wydaje się bezpieczne. Większość źródeł wskazuje na górny limit 1000 jednostek dziennie dla niemowląt w wieku do 1 roku, 2000 jednostek dziennie dla dzieci w wieku 1-10 lat i 4000 jednostek dziennie dla osób starszych niż 10 lat.

Jednak długotrwałe przyjmowanie dużych dawek suplementów może wiązać się z ryzykiem, takim jak kamienie nerkowe. Należy zachować również ostrożność u każdego dziecka lub młodej osoby z chorobą ziarniniakową, np. gruźlicą lub sarkoidozą.

 

Źródła:

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3476526/

https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4928729/

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here